بیوگرافی داود نصیری

داود نصیری ، اولین داور اسطوره ای فوتبال ایران

نامهای ماندگار جام ملت های آسیا / اختصاصی آسمونی - مهدی زارعی

    در تاریخ داوری ایران ، اولین داوری که در عرصه های بین المللی به شهرت رسید ، داود نصیری بود . در سال 1964 و سومین دوره جام ملت های آسیا ، نصیری مهم ترین مسابقات جام را قضاوت کرد . از جمله دیدارهای کره جنوبی مقابل اسرائیل و هند .

نصیری که بود؟

داود نصیری در 14 تیرماه 1300 از خانواده‌ای سمنانی در تهران متولد شد . در خانواده‌ای فرهیخته که با امثال ملک‌الشعرای بهار ، مجدالدوله و... نشست و برخاست داشتند. « انتخاب‌الممالک » پدر نصیری شاعر بود ، دستخط خوبی داشت و زبان فرانسه را به خوبی می‌دانست . داود 9 خواهر و برادر تنی و ناتنی داشت و در هفت سالگی وارد دبستان « اشرف » در میدان بهارستان و روبه‌روی مسجد سپهسالار شد او در سال 1312 وارد دبستان ترغیب شد و با پایان دوران شش ساله دبستان، سیکل اول را در دبیرستان علمیه گذراند . در سال 1317 و با پایان سیکل اول وارد دانشسرای مقدماتی شد و در سال 1319 با کسب رتبه اول این دانشسرا موفق شد مدرک دیپلم خود را در رشته تربیت بدنی دریافت کند .

عشقی که هرگز پایان نیافت!

داود نصیری به دو دلیل ظاهراً ساده عاشق ورزش شد . دلایلی که می‌تواند سرنوشت بسیاری را تغییر دهد : یک مجله ورزشی و یک شخص تأثیرگذار و علاقه‌مند به ورزش . در آن روزها در پشت مسجد سپهسالار یک زمین بزرگ بود که محل همیشگی فوتبال جوانان و نوجوانان شده بود و بزرگانی چون عبدالله سعیدایی ، ناصر انشاء ، حسن قاسمی و ... و تیمهایی چون طوفان و کوهستان در آن به تمرین می‌پرداختند . داود حدوداً 10 سال داشت که در این زمین‌ها به بازی پرداخت و بعدها که وارد دبیرستان شد ، مشاهده کرد که « محسن حداد » مدیر دبیرستان علمیه پس از تعطیل شدن مدرسه، در دبیرستان مانده و با دانش‌آموزان به والیبال می‌پردازد . « حداد » همان شخص تأثیرگذاری بود که مسیر زندگی نصیری را تغییر داد . او همزمان در سه تیم فوتبال، والیبال و بسکتبال دانشسرای مقدماتی حضور داشت و در هر سه می‌درخشید .

ادیب ورزش ایران

روی آوردن داود به ورزش موجب ناراحتی پدر شده بود . در روزگاری که ورزش چندان آیین پسندیده‌ای محسوب نمی‌شد، فرزند خانواده‌ای ادیب به ورزش روی آورده بود . اما داود به پدر قول داد که روزی « ادیب ورزش و ورزشکاران » شود . چنین نیز شد و نصیری در زندگی درخشان خود ، بیش از 50 کتاب و مقاله درباره تربیت بدنی و ورزش تألیف و ترجمه کرد . کتابهای او و سالهای چاپ این کتاب‌ها از این قرار بود :

توپ بازی در آب ( 1325 ) ، مقررات خاص وزنه‌برداری ( 1325 ) ، صد بازی دبستانی ( 1329 ) ، خودآموز شنا و شیرجه ( 1333 ) ، نجات غریق ( 1334 ) ، مهارت‌های مقدماتی فوتبال ( 1335 ) ، وزنه‌برداری ( 1336 ) ، رموز و روش بازی فوتبال ( 1338 ) ، راهنمای داوران فوتبال ( 1339 ) ، داوری ( 1340 ) ، چگونه می‌توانید داور فوتبال شوید ( 1341 ) ، سؤال و جواب درباره قوانین فوتبال ( 1340 ) ، مهارت‌های فوتبال ( 1340 ) ، راهنمای غریق نجات ( 1340 ) ، راهنمای تربیت‌بدنی سپاه دانش ( 1346 ) ، راهنمای تربیت‌بدنی روستایی ( 1346 ) ، چه بخوریم و چه بیاشامیم ( 1347 ) ، تمرین‌های فوتبال ( 1347 ) ، بهداشت ورزشکاران ( 1349 ) ، دانستنی‌هایی برای تماشاچیان ( 1349 ) ، اساسنامه و آیین‌نامه کمیته داوران ایران ( 1359 ) ، اصول تدریس و روش مربیگری ( 1361 ) ، راهنمای داوران آسیا ( 1362 ) ، روانشناسی داوری ( 1363 ) ، قوانین فوتبال سالنی ( 1371 ) ، آخرین سؤال و جواب بورد بین‌المللی ( 1373 ) ، خودتان شنا یاد بگیرید ( 1377 ) و ...

تحصیل در فرانسه و حیرت فرانسوی‌ها از نصیری

نصیری پس از اخذ دیپلم ، معلم تربیت‌بدنی دبیرستان شرف شد و پس از یک سال تدریس در دبیرستان دارالفنون را آغاز کرد . او همچنین دوره تکمیلی تربیت بدنی را پشت سر گذاشت و مدرک دبیری را از دانشسرای عالی گرفت . نصیری در سال 1325 با گرفتن بورس تحصیلی عازم فرانسه شد و در مدرسه « انستیتو ناسینال دو اسپور » ادامه تحصیل داد . در آن روزها اکثر اردوهای آماده‌سازی تیم ملی فرانسه در آن جا تشکیل می‌شد . حتی یکی از استادان نصیری معاون وزارت ورزش فرانسه بود و او بود که گواهی فارغ‌التحصیلان را تأیید می‌کرد . حضور نصیری در تمام اردوها برای او و همکارانش اسباب حیرت را فراهم کرده بود و آنها نمی‌دانستند جوان بلندقامت ایرانی به چه علت در تمام اردوها حاضر است؟ دلیل این امر مشخص بود : نصیری به پدرش قول داده بود که روزی ادیب ورزشکاران شود و می‌خواست بیشتر بیاموزد. هرچه بیشتر بهتر ! داود در بازگشت به ایران در شمار اولین استادانی بود که در دوره تکمیلی دانشسرای تربیت بدنی تدریس می‌کرد .

هشت عضو تیم ملی شاگرد نصیری بودند!

از افتخارات ماندگار نصیری حضور 8 شاگرد او در تیم ملی بسکتبال ایران بود که در سال 1948 عازم المپیک لندن شدند . حضور هشت شاگرد در بین 12 عضو تیم ملی یعنی این که دوسوم شاگردان نصیری به تیم ملی و المپیک رسیدند !

رابطه‌ای جاودان با ورزشهای آبی

اولین حضور نصیری در مسابقات شنا و شیرجه قهرمانی کشور به سال 1317 بازمی‌گردد و کسب عنوان چهارم شنای قورباغه . در سال 1319 استخر قهرمانی امجدیه افتتاح شد و نصیری علاوه بر مدیریت این استخر ، مربی شنا ، شیرجه و واترپلو نیز بود ! او که می‌دید در جنوب شهر استعدادهای بی‌بضاعت زیادی وجود دارند، به جنوب شهر می‌رفت و آنها را به امجدیه می‌آورد تا قهرمانان آینده را بسازد . نصیری اولین داور بین‌المللی ایران در رشته واترپلو بود و از سال 1332 نایب رئیس فدراسیون شنا شد . او در سال 1353 رئیس فدراسیون نجات غریق شد و از دهه 70 که این فدراسیون مجدداً شروع به کار کرد، دو دهه را به عنوان مشاور فدراسیون خدمت کرد . وی تا آخرین روزهای زندگی خود در سال 92 همچنان عاشقانه در این فدراسیون به فعالیت ادامه داد . روحش شاد ...   اختصاصی آسمونی