سرود هواداران تیم آرژانتین

سرود هواداران تیم آرژانتین این روزها بار دیگر جنجال به پا کرده است. چندین دهه است که فوتبال آرژانتین با جنجال عجین شده است. فرق نمی کند دیدار این تیم در جام جهانی 2022 مقابل هلند را تماشا کنیم، یا نبردهای شاگردان دکتر کارلوس بیلاردو در جام‌های جهانی 1986 و 1990 یا خشونت عجیب این تیم در جام جهانی 1978 را. حتی می توانیم عقب تر برویم و باز هم به جنجال برسیم؛ این بار در جام جهانی 1966 و حواشی بی پایان آلبی سلسته را در بیرون و داخل میادین مشاهده کنیم. تا جایی که سر آلف رمزی مربی انگلیس در آن جام، آرژانتینی ها را حیوان خطاب کرد و نگذاشت که بازیکنان تیمش، در پایان مسابقه لباسهای خود را با آرژانتینی ها عوض کنند.

این جنجال در شکل گیری سرود هواداری آلبی سلسته هم به چشم می خورد. وقتی در جام جهانی 1978 سرود « واموس، واموس آرخنتینا» برای اولین بار خوانده شد، خیلی ها از این آهنگ خوششان آمد و به سرعت آن را فرا گرفتند. سرود ساده ای که می گوید:

بیا بریم، بیا بریم، آرژانتین،

ما می رویم، ما برنده می شویم،

که این حامیان خشمگین،

متوقف نمی شوند، از تشویق شما دست بر نمی دارند

البته این آهنگ در اصل، در سال 1974 در یک کمپین سیاسی اجرا شده بود و اسمش "Argentina potencia" بود؛ به معنای قدرت آرژانتین. آهنگ توسط فرناندو سوستایتا و ارنستو الیورا ساخته شده بود و تا قبل از آن که این سرود تبدیل به سرود تیم ملی شود، هواداران باشگاه‌های مختلفی مثل بوکاجونیورز هم از آن استفاده می کردند.

به هر شکل نسخه های مختلفی از این سرود تهیه شد. تا جایی که خوان کارلوس زارائیک گولو و نستور راما به عنوان سازنده آهنگ معرفی شدند و بعد نوبت به جنجال رسید. سوستایا و اولیرا- که مدعی بودند اولین بار آنها این سرود را ساخته اند- به دادگاه شکایت کردند و گفتند که از کار آنها سرقت ادبی شده است. دادگاه سرانجام رای داد که سوستایا به عنوان آهنگساز و اولیورا و زارائیک گولو به عنوان ترانه سرایان این آهنگ شناخته شوند.

جالب است که در سال 1977 هم انریکه نونیز و روکه ملاس هم آهنگی به اسم "Vamos, vamos, Argentina" ساختند. یک بار دیگر کار به دادگاه کشید و این بار ماجرا به قدری پیچیده شد که آخرین رای دادگاه در سال 2007 صادر شد؛ یعنی چهل سال بعد از ساخته شدن آهنگ.

خود اشعار هم کم جنجالی نیستند. در اسپانیولی، صفت quilombera معنای زیبایی ندارد و به نوعی توهین محسوب می شود. به همین خاطر گاهی در سرودهای هواداران، کلمات دیگری جایگزین آن می شود.

به هر شکل حالا دیگر این سرود، تبدیل به سرود هواداران تیم‌های مختلف آرژانتینی شده است. نه فقط فوتبال، بلکه در بسکتبال و والیبال هم می توان این سرود را شنید؛ چه بازیکنان آرژانتین در داخل زمین جنجال به پا کنند و چه بدون حاشیه در میادین حضور داشته باشند.