آشنایی با سرود باشگاه چلسی

مهدی زارعی- در سال 1972 تیم فوتبال چلسی به فینال رقابتهای جام اتحادیه فوتبال انگلیس صعود کرد. رقیب این تیم در فینال، استوک سیتی بود و هواداران آبی های لندنی در حالی وارد استادیوم ومبلی شدند که تصمیم گرفته بودند برای نخستین بار قبل از شروع فینال، سرود تیم شان را بخوانند؛ سرودی که در 18 فوریه همان سال توسط لری پیج ساخته شده بود. پیج به دنیل بون و راد مک کوئین گفت که ترانه ای برای باشگاه چلسی بنویسند و حاصل این همکاری، شعر« آبی، رنگ قهرمانی» بود. تنها یک ماه بعد از پخش این ترانه فوتبالی بود که این ترانه به رده پنجم سرودهای محبوب بریتانیا صعود کرد. حتی در سرودهای محبوب های ایرلند هم این آهنگ به رتبه هشتم آن روزها رسید. در این سرود آمده بود:

آبی همان رنگ مورد نظر است. فوتبال همان بازی مورد نظر است

ما همه با هم هستیم و بردن هدف ماست

پس تشویق ما در هوای خوب و بد با توست

به خاطر چلسی، چلسی نام ماست

اینجا در بریج چه باران ببارد چه نبارد

ما همیشه می درخشیم

در خانه یا خارج از خانه، می آییم و بازی مان را می بینیم

چلسی فینال را مقابل استوک باخت، اما این سرود چنان محبوبیتی پیدا کرد که عملا به سرود رسمی باشگاه تبدیل شد و از آن به بعد تا امروز، همیشه قبل از بازیهای خانگی چلسی در استمفورد بریج، این سرود خوانده می شود. در بخش دوم این سرود آمده است:

رنگ یعنی آبی؛ ورزش یعنی فوتبال

ما همه با هم هستیم و بردن هدف ماست

پس تشویق ما در هوای خوب و بد برای توست

به خاطر چلسی، چلسی نام ماست

به کلبه ی حقیرانه ی ما بیایید، ما از شما استقبال می کنیم

پیراهن های آبی تان را بپوشید و ما را تماشا کنید

سرود را بلند و بی همتا بخوانید تا بازی تمام شود

همه از چلسی می خوانند

البته آبی های لندنی در طول این سالها فقط به این سرود قناعت نکردند و سرودهای دیگری را هم درباره تیم محبوب خودشان سروده اند. آنها برای فینال جام حذفی انگلیس در سال 1994 سرودی به نام« هیچ کسی نمی تواند ما را متوقف کند» ساختند. در سال 1997 سرود« روز آبی» و سه سال بعد هم سرود فردای آبی توسط هواداران چلسی سروده و خوانده شد. سرودهایی که هر کدام به آوازهایی محبوب در بین طرفداران تبدیل و رقیبی برای سرود آبی، رنگ قهرمانی شدند؛ شعری که نسخه اورجینال آن توسط هیچ خواننده حرفه ای خوانده نشد و این بازیکنان وقت چلسی بودند که در استودیو به همخوانی این شعر پرداختند، اما حاصل کار به قدری جذاب شد که این سرود را برای همیشه ماندگار کرد.