نقد فیلم سینمایی کشف با نگاهی به ساختار های شخصیت

سه شنبه 16 فروردین 1401

مرجان دلپسند

از دیدگاه روانکاوان شخصیت دارای سه بعد است. بخش اول ساختار شخصیت "نهاد" می باشد. نهاد را می توان مخزن غرایز و لیبدو و انرژی روانی دانست، قدرتمندترین ساختار شخصیت به حساب می آید.بخش دوم شخصیت "خود" می باشد. به توانایی انسان ها در برخورد هوشمندانه و منطقی در ارتباط با دنیای بیرونی در رفع نیازهای نهاد اشاره دارد.

این بخش هم چنین به توانایی های انسان در ادراک، تشخیص، قضاوت و به میزان قدرت سازگاری انسان در برخورد با موقعیت های ناآشنا و افراد ناسازگار نیز اشاره می کند. بخش سوم ساختار شخصیت نیز "فراخود "نام دارد. بخشی که جنبه اخلاقی شخصیت و عقاید غلط و درست و احکام و عقایدی انسان ها كه به صورت ناهشیار آموخته اند، را مورد بررسی قرار می دهد. تاکنون فیلم های بسیاری در مورد ساختار شخصیت ساخته شده است. یکی از فیلم های سینمایی که در این نقد مورد بررسی قرار خواهد گرفت، فیلم سینمایی "کشف" می باشد. فیلمی به کارگردانی "چارلی ام سی داول" و نویسندگی "جاستین لادر" كه محصول سال 2017 کشور آمریکا می باشد.

اگر به سکانس های ابتدایی فیلم نگاهی بیندازیم، نخستین موضوع مورد بررسی آن تئوری جنجالی است که "دکتر هاربر" شخصیت اول این فیلم سینمایی بعد از چهل سال برای همگان افشا کرده است. سکانس شروع این فیلم سینمایی پزشکی را نشان می دهد که در جمع چند خبرنگار در حال معرفی تئوری جنجالی اش مى باشد و ان هم اختراع دستگاهی است که می تواند نوید بخش زندگی بهتر در زمان و مکانی بهتر باشد. طرحی که شرط شرکت در آن خودکشی و مردن در دنیای کنونی است و تاکنون حدود یک میلیون نفر برای شرکت در این طرح اقدام به خودکشی كرده اند. پزشکی که مسولیت این خودکشی ها را به عهده نمی گیرد و حزن و اندوهی نیز بابت این موضوع نیز ندارد.

با یک جهش به سکانس دیگر فیلم یک کشتی خلوت را می بینیم که "ویل هاربر" عصب شناس و فرزند پزشک معروف در آن با تصور اینکه تنها مسافر این کشتی است، حضور دارد. تنها صدایی که در این کشتی شنیده می شود صدای تلویزیونی است که خبر کشف جنجالی "دکتر هاربر" معروف را نشان می دهد. اما با خاموش کردن تلویزیون متوجه می شود که غیر از خودش زن جوانی به نام" آیلا" نیز در این کشتی قرار دارد و هردو راهی جزیره ای متروک هستند. تنهایی و به ته خط رسیدن وجه اشتراک این دو شخصیت است.

"ویل" بعد از ورودش به این جزیره متوجه می شود که از خانه پدری اش خبری نیست. حال خانه اش مبدل به ساختمانی شده که قبلا محل اقامت بیماران مبتلا به اختلالات رفتاری بوده است. "ویل" نیز در حال حاضر می بایست در خانه ای سکونت گزیند که ساکنان آن را افرادی تشکیل می دهند که برای رسیدن به زندگی پس از مرگ و حیات دوباره یکبار خودکشی کرده اند. ساختمانی که قوانین سختگیرانه ای دارد كه از جمله مى توان به ممنوعیت استفاده از تلویزیون و موبایل و دیگر وسایل ارتباطی اشاره كرد.

از دیگر شروط ورود به این مرکز تکمیل پرسشنامه دکتر هاربر از بیماران تحت بررسی است. سوالاتی از قبیل روح متعلق به کجای بدن است؟ آیا تجربه فقدان ناگهانی را داشته اند؟ اقدامشان به خودکشی از روی آگاهی بوده است؟ و سوالاتی از این قبیل که ارتباط مستقیمی با بخش دوم ساختار شخصیت یعنی "خود" دارد. سوالاتی که با خود آگاهی بیماران و بخشی از شخصیت این بیماران و فرایندهای بخش حافظه مخفی این افراد سروکار دارد. بخشی از حافظه که اطلاعات موجود در آن به صورت آگاهانه به بخش فعال ذهن فراخوانده نمی شوند. در واقع در این آزمایش با مرگ موقتی بیماران و بررسی فرایندهای ذهنی آنها دکتر هاربر افکار و خاطرات بيماران را حتی اگر مربوط به سال ها و دهه های گذشته هم باشد را در مى يابد و با استفاده از دستگاه اختراعی اش انها رابازیابی مى كند.

آزمایش هایی که در این مرکز روی بیماران انجام می شود شامل راه اندازی مجدد مغز بیماران و بازگشت مجدد آنها به زندگی با شوک دوباره می با شد. اما در بخش های پایانی این فیلم می بینیم که "ویل "و "آیلا "متوجه قابلیت دیگر این دستگاه می شوند. موضوعی که اگر سایر مردم متوجه آن بشوند، می تواند سبب افزایش تعداد افرادی شود که اقدام به خودکشی کرده اند. آن هم به دليل اینکه بتوانند با مرگ خود در دنیای کنونی و سفر به زمان گذشته جلوى حوادثی و اتفاقات را بگيرند. این فیلم سینمایی را می توانید از شبکه نمایش خانگی فیلیمو تماشا نمایید.