نقد فیلم سینمایی صحنه زنی

سه شنبه 20 ارديبهشت 14001
نقد و معرفى فیلم سینمایی صحنه زنی با نگاهی به معضل اجتماعی فقر در جامعه
نویسنده : مرجان دلپسند

بیمه ها در هر زمان و مکانی می تواند ضامن حال ما در جامعه باشد. بیمه عمر، بیمه های درمانی و بیمه های مختص به خودرو مانند بیمه بدنه و بیمه شخص ثالث و... که هر کدام از آنها برای هر راننده ای بعد از خرید خودرو مورد نیاز است.اما گاها پیش می آید که این نوع مزایا در جامعه به جای حمایتگر بودن، بیشتر مخرب و مورد سو استفاده افراد خلافکار قرار می گیرند. افرادی که مورد سوءاستفاده این افراد قرار می گیرند ، جز اقشاری از جامعه هستند که زیر خط فقر قرار دارند و بعضا معتاد و بی خانمان و... هستند.

افرادی که برای سو استفاده از این مزایا بعد از ضرب و جرح عمدی ایجاد شده توسط گروه خلافکار، ناگهان خودشان را جلوی خودروها می اندازند تا راننده خودرو را تلکه نمایند. اصطلاحی که برای این موارد به کار می رود "صحنه زنی" نام دارد. معضلی که در چند سال اخیر بسیار باب شده است. بالا رفتن هزینه های زندگی و بیکاری و افزایش فاصله طبقاتی بین فقرا و ثروتمندان در جامعه باعث افزایش آنها در جامعه شده است. افرادی که تحت نظارت برخی از گروه های خلافکار برای درآمد اندکی تن به انجام این کار می دهند. خلافکارانی که برای نفع خودشان و کسب درآمد بیشتر از افراد نیازمند و فاقد درآمد کافی برای زندگی سواستفاده می كنند، موضوعی که در فیلم سینمایی "صحنه زنی" به کارگردانی "علی صمدی" و نویسندگی "مجید رضا بالا " به آن پرداخته شده است.

فیلمی که در جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد و مورد توجه منتقدان بسیاری در آن زمان قرار گرفت. سکانس ابتدایی این فیلم زن جوانی را سوار بر یک خودرو پراید نشان می دهد که وضعیت روانی متعادلی ندارد و قصد دارد، در یک اتوبان شلوغ با گارد ریل برخورد نماید. آن هم برای اینکه بتواند از شرکت بیمه مبلغی را به عنوان دیه اخذ كند. مبلغی اندک که قرار است ضامن زنده ماندن فرزندان وی باشد. زنی که به واسطه اعتیاد همسرش و بیکاری او برای مبلغی اندک از این راه کسب درآمد می کند.

در سکانس بعدی این فیلم می بینیم که این زن جوان که باردار نیز می باشد، در حال معاینه توسط پرستار اورژانس بیمارستان است. کمی آن طرف تر مددکاری اجتماعی و پژوهشگر آسیب های اجتماعی در حال رسیدگی به این زن جوان باردار می باشد و اصرار دارد که این زن بی گناه است. در حالی که پرستار بخش به او می گوید که روزانه پانصد نفر با این شرایط به اورژانس آورده می شوند. 

کمی آن طرف تر در سکانس موازی زنی دیگر را می بینیم که در حال تمارض به آسیب دیدگی بعد از تصادف است. او نیز به نوعی قربانی معضلی به نام صحنه زنی و تلکه کردن رانندگان می باشد که تحت سلطه گروهی از خلافکاران قرار دارد که از این راه برای اندکی مال امرار معاش می نمایند.

اسد با بازی "بهرام افشاری" شخصیت اول داستان مردی است که شغل اولش بادیگاری است و در یک شرکت خصوصی به عنوان راننده برای افراد سرشناس کار می کند. مردی با ظاهری شیک و لباس هایی آراسته در یک شرکت تشریفاتی در خدمت قشری ثروتمند است. در حالی که بعد از پایان کارش در این شرکت آن روی شخصیت خود را به مخاطب نشان می دهد. او سردسته یک گروه خلافکار می باشد. مردی که خودش را اهل زد و بند معرفی می کند.

دو همدست دیگر او در این گروه "مجید صالحی" در نقش "سبزواری" و "پیام احمدی نیا" می باشند. سردسته این گروه "اسد" است و با سواستفاده از نیازمندان و افراد بی بضاعتی که در اطراف محله های پایین شهر زندگى مى كنند، ثروتی به هم زده است. شخصیت "اسد" در این فیلم سینمایی در ابتدا بسیار قوی و قدرتمند نشان داده می شود اما او نیز نقطه ضعف هایی دارد که دوگانه بودن رفتارهای او را در برخورد با اطرافیانش نشان می دهد. یکی از این نقطه ضعف ها دور بودن او از همسر و فرزند خردسالش می باشد که بعد از آزادی اش از زندان دیگر آنها را ندیده است.

به عبارتی با چهره غمگین او بعد از برخوردش با دختری که کودک کار است و در اتوبوس از او تقاضای پول می کند، می توان دید. اما در سکانس های دیگری از این فیلم می بینیم که او نیز مهره ای بوده که خودش نیز قربانی همین تصادفات جعلی و ساختگی می شوند. شخصیت "سبزواری" در این فیلم خلافکاری را نشان می دهد که علاوه بر تلکه کردن در قاچاق مواد مخدر و آلوده کردن جوانان نیز دست دارد. در واقع در سکانس های پایانی این فیلم مخاطب متوجه می شود که با آن شخصیت ضعیف النفسی که دست به سینه روبروی اسد و گوش به فرمان اوست، فرق دارد. بلکه با مخفی کردن خانواده اسد سعی داشته تا او را برای رهبری این گروه خلافکار بگمارد. نهایتا نیز "اسد" به عنوان یک گماشته در یک تصادف در بیابان رها می شود. بی آنکه بتواند دوباره خانواده اش را ببیند. این فیلم سینمایی را می توانید در شبکه نمایش خانگی فیلیمو ببینید.