نگاهى به فيلم وزن غير قابل تحمل استعدادی عظیم، درخشش دوباره نيكلاس كيج

پنجشنبه 26 خرداد 1401
چكاوك شيرازى

بعد از تماشای این فیلم درجه یک عنوان بلند آن را که دوباره می خوانیم، درمی یابیم که از ابعاد مختلفی معنی می دهد.
می تواند مربوط به کاراکتر نیکلاس کیج که در نقش خودش بازی می کند، باشد. می تواند اثر مخرب شهرت و دنیایی که از پی آن می آید را بر روابط خانوادگی افراد نشان دهد. می تواند نشانگر مسئولیت هنرمندان نسبت به جامعه شان باشد و... .
فیلم از هر نظر کامل و درجه یک است و شما می توانید از تماشای لحظه به لحظه ی آن که نزدیک یک ساعت و چهل و پنج دقیقه طول می کشد، لذت ببرید.
“نیکلاس کیج“ در نقش “نیکلاس کیج“ بازیگری است که کم کم پی می برد که ستاره ی درخشان دوران بازیگری اش رو به افول است‌. او بدهی های زیادی بالا آورده است.‌ همسرش او را ترک کرده و روابطش با دخترش ایده آل نیست. در عین حال دیگر در هالیوود به او نیازی ندارند.

همه ی این ها از ضعف بزرگ اخلاقی او نشات می گیرد که اولین گام برای ساخت یک کاراکتر قوی در فیلم نامه محسوب می شود. او به واسطه ی غرورش مدام فکر می کند که هنوز برای دیگران خواستنی است و در مورد خانواده اش این اوست که باید به جای همه شان تصمیم بگیرد.
او مانند همه ی کاراکترهای خوب فیلم های خوب، به این ضعف خود واقف نیست و باید در دل یک داستان و یک سری اتفاقاتی قرار بگیرد که به او کمک شود تا ضعف اخلاقی اش را بشناسد و بر آن غلبه کند.
این داستان که برای قهرمان حکم نیروی محرکه را دارد از جایی شروع می شود که او را به علت بدهی های کلانش به هتل راه نمی دهند و نظم زندگی او که بر پایه های بسیار سستی قرار گرفته بود، از هم می پاشد و پیرنگ اصلی داستان شروع می شود. او گرچه قبلا زن و دخترش را از دست داده بود اما به دلیل غرور زیادش این مورد به چشمش نمی آمد و موضوع هتل چکی بود که خورد تا به واسطه ی آن داستان و هم چنین روند تغییر و تحول کیج، شروع شود.

اما در دل این تاریکی کورسوی امیدی وجود دارد و یکی از طرفداران دو آتشه ی او که اهل اسپانیاست، او را به خانه ی مجللش دعوت می کند و از او می خواهد در فیلمی که می خواهد بسازد بازی کند و این درست موقعی است که “کیج “تصمیم گرفته از دنیای بازیگری خداحافظی کند. اما وقایعی که در پی آن می آید باعث می شود او خودش را به مشتاق کمک به او نشان دهد.
در این فیلم ظرافت هایی وجود دارد که مخاطب از تماشایشان کیف می کند. “کیج“ به واسطه ی تلقین سی آی ای مدام فکر می کند که میزبانش سردسته یک کارتل قاچاق اسلحه است و دختری را گروگان گرفته و تمام روابطش با او زیر سایه ی این تلقین قرار می گیرد و از آن جایی که فیلم کمدی است تضاد رابطه ی این دو و رفتارهایی که به دلیل این سوء تفاهم پیش می آید عمیقا خنده دار است. در پرانتز عرض کنم که این خنده ها طبیعی و از دل داستان است نه مانند آن سری از فیلم های کمدی که انقدر در آن فحاشی و شوخی هاى جلف می کنند که مخاطب بیزار می شود.

اما در دل این رابطه کیج پی می برد که این فقط خودش نیست که فیلم های خوب را می شناسد و میزبانش ،"چا" استعداد درخشانی در عرصه ی هنر فیلم نامه نویسی دارد و همین باعث پیوند عاطفی بین این دو می شود و در نهایت جایی به یک تراژدی سوزناک تبدیل می شود. هرچند که این تراژدی چندان طولی نمی کشد اما نشان از کار درست و هوش سرشار کارگردان این فیلم دارد که چگونه اجزای فیلم را کنار هم قرار داده که در دل یک فیلم کمدی می تواند یک سکانس تراژیک بیافریند و اتفاقا به هیچ کدام از اجزای فیلم آسیبی وارد نشود.
در آخر کیج مانند همه ی قهرمان های خوب در فیلم‌های خوب دچار یک مکاشفه ی نفس می شود و در جریاناتی ‌که بار اکشن فیلم را به دوش می کشند، رفتارش با دختر و همسرش تغییر می کند.
در این فیلم نیکلاس کیج‌ همه ی استعداد ستودنی بازیگری اش را یک جا به نمایش گذاشته است. او در این فیلم در قالب تمام نقش هایی که تا به حال بازی کرده است فرو می رود و همه توانایی هایش را یک جا نشان می دهد و بار دیگر ثابت می کند این خانواده دارای ژن خوب و هوش خارق العاده ای در عرصه ی سینما هستند.