نگاهى به فيلم خورشيد نيمه شب، خورشید نیمه شب يا پلو هفت رنگ

سه شنبه 30 فروردين 1401
نويسنده : چكاوك شيرازى

خیلی قدیم ها، بعضی از چرخ طافی دارها غذایی برای فروش به کوچه و بازار را می آوردند به نام "پلوی هفت رنگ". این پلو ترکیبی بود از باقی مانده غذاهای مانده در غذا فروشی هایی که مغازه داشتند. از عدس پلو و لوبیا پلو هر چه بود را مخلوط می کردند و با این نام به فروش می رسانند. شاید بپرسید ربطش به نقد فیلم چیست؟ باید عرض کنم که فیلم "خورشید نیمه شب" یادآور چنین غذایی بود. زیرا ملغمه ای بود از فیلم ها و نمایش نامه هایی مختلف.
گاهی به نظر می رسید که فیلم در ادامه فیلم "سوپر استار" با بازی شهاب حسینی و کارگردانی تهمینه میلانی، ساخته شده است. گاهی به شدت یادآور "ساکن طبقه وسط" ایضا با بازی شهاب حسینی به کارگردانی خودش بود.
گاهی جستی می زد و به اروپا سفر می کرد و طعم و مزه " Bitter moon" را یادآوری می کرد. در آخر هم که بدون هیچ تعارفی دیالوگ هایی از نمایشنامه "داستان های خرس پاندا به روایت ساکسیفونیستی که دوست دختری در فرانکفورت دارد" به فیلم اضافه کرده بود. عنوان فیلم هم که از فیلمی دقیقا با همین نام گرفته شده است. "Midnight sun"به کارگردانی "اسکات اسپیر".
پلوی هفت رنگ به دلیل اضافه کردن روغن معطر و چه و چه و مهم تر به دلیل قیمت اندکش، مشتری فراوانی داشت. اما "خورشید نیمه شب" نه تنها رنگ و بویی به آن فیلم های دیگر اضافه نکرده بود بلکه هر چه قشنگی در آن ها بود هم از بین برده بود.
فیلم با صحنه ای شروع می شود که "تیهان" خواننده راک، دوباره توسط هوادارانش به روی صحنه خوانده می شود. اما او مواد زیادی مصرف کرده است و حال خوشی ندارد. او یکی از آهنگ های "رضا یزدانی " را اجرا می کند. در حالی که "رضا یزدانی " و "شهاب حسینی" نقش گیتاریست های بند را به عهده دارند. که البته دلیل این کار اصلا مشخص نیست!
بعد از اجرا، "تیهان" با "شهاب حسینی" در نقش گیتاریست، خداحافظی می کند زیرا گیتاریست می خواهد از ایران برود. که صد البته دلیل این یکی هم معلوم نشد. خلاصه "تیهان" به منزلش می رود. صبح ناگهان با خانمی در منزلش به نام "سارینا" مواجه می شود.

طبیعی ترین واکشن هر فرد نسبت به دیدن غریبه ای در منزل جا خوردن است. او نه تنها جا نمی خورد بلکه عاشق هم می شود. البته بعد می فهمیم که "سارینا" فرشته ی مرگ است و قرار است این فیلم این مضمون را منتقل کند که فرشته مرگ نه تنها ترسناک نیست بلکه می شود عاشقش بود و به او عشق ورزيد. که البته از نظر بنده بازیگر مورد نظر برای اين نقش مناسب نبود، بگذریم.
"سارینا" سعی دارد که تغییر و تحولی مثبت در "تیهان" به وجود بیاورد. "تیهان" هم همه هوش و حواسش به ساریناست. این ماجرای عاشقانه که قرار است برداشتی عارفانه داشته باشد نیاز به مقدمه چینی فراوان دارد تا بشود به نتیجه ی دلخواه و مطلوب رسید. مخاطب متوجه می شود که چیزی غیرعادی در روابط "سارینا" و "تیهان" وجود دارد، اما بعد از کشف رابطه به هیچ وجه شگفت زده نمی شود. حتی می شد همان ابتدا به فرشته بودن سارینا اشاره کرد و ترس تیهان را نشان داد و بعد نشان داد که می شود از فرشته ی مرگ نترسید.
اما متاسفانه اغلب همان اولین نسخه فیلم نامه که غلط ترین و بدترین نسخه است، تبدیل به فیلم می شود و نتیجه آنی می شود که نمی خواهیم.
در این بین همسایه هایی که در مجاورت آپارتمان تیهان زندگی می کنند که گویا یکیشان نماد بلاهت و دیگری نماد پرخاش گری و زورگویی است، با یکدیگر نامزد می کنند. این در حالی اتفاق می افتد که رابطه این دو نفر کوچکترین ربطی به تیهان و سارینا ندارد. یعنی بودن و نبودنشان تغییری در زندگی این دو نفر نمی دهد. اغلب وقتی شاخه های اضافی به پیرنگ اصلی اضافه می شود یکی از دلایلش این است که مخاطب رفتار کاراکتر اصلی را برای حل مشکلی در مقایسه با کاراکترهای داستان های فرعی بسنجد.
اما در این جا معلوم نبود چه چیزی با چه چیز دیگری سنجیده می شود. علتش هم این است که اصلا مشکلی وجود نداشت که چگونگی حل آن، نشانگر خصوصیات شخصیت های داستان باشد.
ضمن این که ما در زمانه ای زندگی می کنیم که اگر لطیفه ای (یا هر چیز کمدی دیگری) را در ساعت هفت صبح بشنویم، تا ساعت نه صبح همان روز، بیات و کهنه شده است. پس خنده گرفتن از مخاطب به بهانه شکستن شانه تخم مرغ و سر خوردن روی آن، یکی از بی مزه ترین شوخی هایی است که یک نفر می تواند در چنین دوره و زمانه ای، در فیلمش بگنجاند.