میزبانی مشترک در تاریخ فوتبال

بسیاری تصور می کنند اولین تورنمنتی که به صورت مشترک در دو کشور برگزار شد، رقابتهای یورو 2000 بود که در دو کشور همسایه بلژیک و هلند برگزار شد. امری که دو سال زودتر از میزبانی مشترک کره جنوبی و ژاپن در جام جهانی اتفاق افتاد. اما قبل از هر دوی این تورنمنت ها، یک رقابت دیگر نیز در دو کشور برگزار شد. این تورنمنت، جام ملتهای آفریقا در سال 2000 بود که طی روزهای 22 ژانویه تا 13 فوریه سال 2000 در دو کشور غنا و نیجریه برگزار شد.

این دو کشور، در ساحل اقیانوس اطلس و در غرب آفریقا واقع شده اند؛ در حالی که دو کشور بنین و توگو نیز بین آن دو قرار گرفته اند تا تنها راه ارتباط بین دو کشور، مسیر دریایی از اقیانوس اطلس باشد. شهر ساحلی آکرا ( پایتخت غنا) و شهر کوماسی دو شهر غنایی بودند که میزبان این رقابتها شدند. در حالی که شهر ساحلی لاگوس ( پایتخت نیجریه) و شهر کانو نیز دو شهر نیجریه بودند که رقابتها در آن برگزار شد.

شرایط میزبانی به این شکل بود که 5 مسابقه از 6 رقابت گروه اول در شهر آکرا و تنها یک مسابقه در کوماسی برگزار شد. در گروه دوم همه چیز برعکس بود و 5 مسابقه در کوماسی و یک دیدار در آکرا انجام گرفت. در گروه سوم پنج مسابقه در کانو و یک رقابت در لاگوس انجام شد و در گروه چهارم یک دیدار در کانو بود و پنج دیدار در لاگوس. البته این مساله مورد توجه قرار گرفته بود که میزبان ها نیازی به تغییر مکان از پایتخت کشور خود نداشته باشند.

در گروه اول این مسابقات کامرون، غنا، ساحل عاج و توگو همگی با یک برد، یک مساوی و یک شکست صاحب 4 امتیاز شدند تا دو تیم ساحل عاج و توگو با وجود کسب 4 امتیاز حتی از گروه خود صعود نیز نکنند.

اگر دو میزبان در گروههای خود اول می شدند نیازی به تغییر مکان نداشتند و نیجریه در لاگوس و غنا در آکرا به بازیهای خود ادامه می دادند. اما برخلاف نیجریه، غنا نتوانست صدرنشین گروه خود شود و با قرار گرفتن در جایگاه دوم گروه، ناچار شد دیدار یک چهارم نهایی مقابل آفریقای جنوبی را در کوماسی برگزار کند. دیداری که با باخت (1-0) میزبان به پایان رسید.

اگر غنایی ها این مسابقه را برنده می شدند باید در نیمه نهایی راهی لاگوس شده و مقابل نیجریه می ایستادند. امری که هرگز محقق نشد.

در سوی دیگر جدول، کامرون که تنها با 4 امتیاز صدرنشین گروه اول شده بود، از مرحله حذفی درخشیدن را از سر گرفت و با برد مقابل الجزایر (2-1) و تونس (3-0) فینالیست شد تا دیدار فینال را در حضور 60 هزار تماشاگر استادیوم ملی لاگوس مقابل میزبان رقابتها برگزار کند. در این مسابقه کامرون در سی دقیقه نخست با گلهای ساموئل اتوئو و پاتریک امبوما از حریف پیش افتاد اما نیجریه توسط رافائل اندونکه چوکوو و جی جی اوکوچا تا دقیقه 47 به تساوی رسید. در ادامه نتیجه تغییری نکرد و این کامرون بود که در ضربات پنالتی 4 بر 3 پیروز و قهرمانی تورنمنت را جشن گرفت. در همان سال کامرون فینال المپیک را هم با اسپانیا (2-2) به پایان رساند و این تیم را هم در ضربات پنالتی شکست داد تا اتفاقات ابتدای سال به بهترین شکل برای شیرها تکرار شود.