مقایسه آمار گلزنی در لیگ ایران و لیگهای معتبر دنیا

مهدی زارعی- پنج گل رد و بدل شده در شش مسابقه! اگه برد 4 گله سپاهان مقابل نفت مسجد سلیمان را از لیست رقابتهای هفته سیزدهم لیگ برتر حذف کنیم، به آمار عجیب میانگین کمتر از یه گل برای هر بازی می رسیم. حتی اگر بازی سپاهان را هم از این لیست کنار نگذاریم، باز هم آمار 9 گل در7 مسابقه هست. چیزی معادل 1.28 گل برای هر مسابقه که خودش آینه تمام نمایی از فوتبال مان و شرایط بالاترین سطح فوتبال در ایران هست.

به نظر می رسد که امسال نفت مسجد سلیمان فقط وظیفه پرگل کردن و بالا بردن جذابیت لیگ برتر را به عهده گرفته است. آنها در هفته دوازدهم(4-1) از فولاد باختند تا پرگل ترین مسابقه هفته 12 با حضور مسجد سلیمانی ها رقم بخورد. بدون آنها آمار هفته 12 لیگ برتر هم می شد 13 گل در 7 بازی ( به عبارت ساده تر باز هم کمتر از دو گل برای هر مسابقه)؛ در هفته 11 لیگ برتر هم نفتی ها(5-1) از ذوب آهن شکست خوردند. باز هم بدون کمک آنها، آمار هفته 12 گل در 7 مسابقه می شد ؛ یعنی معدل 1.71 گل در هر بازی.

برای این که بهتر متوجه آمار گلهای رد و بدل شده در لیگ شویم، می توانیم به آمار گلهای تک تک تیمها بیشتر دقت کنیم. به جز دو تیم که 12 مسابقه کردند، همه تیمها 13 بازی خود را انجام دادند اما خیلی از آنها، حتی آمار یک گل زده در هر مسابقه را هم به جا نگذاشتند. در قعر جدول تکلیف تیمها مشخص است. تعداد گلهای صنعت نفت آبادان، مس کرمان و پیکان هنوز دو رقمی نشده. البته این فقر گل فقط به تیمهای پایین جدول مربوط نیست. حتی مس رفسنجان رده ششمی و آلومینیوم رده نهمی هم بیشتر از 7 گل نزدند. یعنی تقریبا نیم گل به ازای هر مسابقه. در صدر جدول هم تکلیف سرخابی ها مشخص است. پرسپولیس مجموعا 13 گل زده و استقلال- که فصل گذشته به لطف آمار دفاعی خوبش قهرمان شد- بیشتر از 15 باز دروازه رقبا را باز نکرده است.

بازی های محتاطانه، بردهای با حداقل گل و رضایت دادن به تساوی های صفر-صفر اثر خود را در عملکرد خطوط  دفاعی تیمها هم نمایش داده است. شاید در بسیاری از لیگ های دنیا، تیمی که بعد از 13 هفته، هنوز تعداد گلهای خورده اش دو رقمی نشده، باید بالانشین باشد. اما در جدول لیگ امسال می بینیم که پیکان با10 گل خورده، نتوانسته بالاتر از رتبه 12 لیگ قرار گیرد و آلومینیوم با فقط 5 گل خورده- که آماری فوق العاده است- در جایگاه نهم قرار دارد. مس رفسنجان هم با تنها 4 گل خورده، یعنی به ازای هر سه بازی یک گل دریافتی، در رده ششم جدول ایستاده است.

با تمام این تفاصیل، امسال تا حالا در 103 مسابقه، فقط و تنها فقط 189 گل زده شده تا میانگین 1.83 گل برای هر بازی ثبت شود. البته بخش بزرگی از این آمار مدیون نفت مسجد سلیمان هست، تیمی که در 13 مسابقه برگزار شده اش 45 گل رد و بدل شد.

نکته ای که قضیه را غم انگیزتر می کند، این نکته است که با آماری که تا حالا به دست آمده، شرایط بهتری نسبت به فصل قبل ثبت شده است. فصلی که مجموعا 434 گل رد و بدل شد و معدل گل هر بازی 1.81 گل شد.

با این حال اگه آمار را با 476 گل رده و بدل شده در فصل 1400-1399 و 503 گل زده شده در فصل قبل از آن مقایسه کنیم، روند نزولی گل زنی لیگ را کاملا حس می کنیم. مخصوصا با مقایسه با تمام لیگهای یک دهه اخیر. آن موقع می بینیم که برای مثال در فصل 94-93، آمار 536 گل و معدل 2.33 برای هر مسابقه به دست آمده و این میانگین در فصل 97-96 با 512 گلی که زده شد، به آمار 2.13 رسید.

این آمارها در مقایسه با سالهای اخیر لیگ کشورمان فوق العاده به نظر می رسند. اما نه در مقایسه با سطح استاندارد فوتبال دنیا. همین چند روز قبل، جام جهانی فوتبال با معدل گل 2.69 گل برای هر مسابقه تمام شد، فصل گذشته لیگ برتر انگلیس با تعداد 1071 گل به پایان رسید تا میانگین2.82 گل در هر بازی ثبت شود. حتی ایتالیایی ها که به فوتبال دفاعی معروفند، طی فصل قبل معدل 2.87 گل را به جا گذاشتند؛ اما هیچ یک از این لیگها پرگل ترین لیگ را به نام خودشان ثبت نکردند, زیرا در بوندس لیگای فصل قبل، آمار گلزنی به 3.12 گل در هر مسابقه رسید.

حتی اگر نخواهیم آمارها را با لیگ های سطح بالای جهان مقایسه کنیم، کافی است نگاهی داشته باشیم که کشورهای منطقه. مثل قطر که در لیگ ستارگان فصل قبل، آمار گلزنی به 3.26 گل در هر مسابقه رسید.

همین مقایسه های به ظاهر ساده نشان می دهد که سطح لیگ ما، کیفیت بازیکنان و تفکرات مربیان مان در مقایسه با کشورهای دیگر در چه جایگاهی قرار دارد و چرا تیم های باشگاهی و ملی ما در سالهای اخیر، بیشتر با ناکامی روبه رو بودند تا نتایج درخشان.