لحظه های ماندگار سری آ؛ یوونتوس، اینتر و میلان و رقابتی که یک دهه ادامه یافت

مهدی زارعی- در سال 1939 بولونیا به لطف 19 گل «اتوره پوریجلی» مهاجم اروگوئه‌ای خود قهرمان شد. تورینو و اینتر نیز دوم و سوم شدند. دیگر آقای گل بازی‌ها نیز «آلدو بوفی» از باشگاه میلان بود. جالب اینجاست كه عناوین دو فصل آینده نیز در انحصار این دو مهاجم بود. بوفی با 24 گل بهترین گلزن سال 1940 لقب گرفت و یك سال بعد نوبت به پوریچلی بود كه با 22 گل این افتخار را نصیب خود سازد. طی این ایام، قهرمانان تغییری نكردند. یك بار اینتر بالاتر از بولونیا ایستاد و  سال بعد جای دو تیم عوض شد!

* تراژدی جنگ، تراژدی تورینو

تنها یادگارهای سالهای 1942 و 43 از دوران پرشكوه گذشته، برترین گلزنان دو فصل بودند. «بوفی» 22 گله و پیولا 21 گله! اما درصدر جدول انقلابی بزرگ پدید آمد. تیم «آ.اس.رم» (اتحادیه ورزشی رم) بالاتر از تورینو و ونتسیا (ونیز) قهرمان سال 42 شد.  یك سال بعد نوبت به قهرمانی تورینو بود كه بالاتر از لیوورنو و یوونتوس قرار گرفت. در سال 1944 جنگ جهانی سرانجام موجب تعطیلی لیگ شد. تنها مسابقاتی كه در این سال برگزار شد، رقابت‌های غیر رسمی با نام «كمپیوناتو آلتاایتالیا» بود كه با قهرمانی تیم «اسپتزیا كالچو ـ 1906» به پایان رسید. اما FIGC برای چندین دهه از رسمی شناختن این دوره خودداری كرد.

از فصل 46-1945 سری A مجدداً كار خود را آغاز كرد و ایتالیایی‌ها شاهد شكوفایی و اوج گیری تیمی دست نیافتنی شدند كه IL GRANDE TORINO (تورینوی بزرگ) لقب گرفت. این تیم در سال‌های 46 و 47 بالاتر از یوونتوس فاتح ایتالیا شد. «گولیلمو گابتو» 22 گله و والنتینو ماتزولا 29 گله، دو فرواد بزرگ تورینو بودند كه افتخار آقای گلی را نیز به تورینو اختصاص دادند. این عنوان هرچند كه در سال‌های 48 و 49 به «جیامپیرو بونی پرتی» (27 گل ـ یوونتوس) و «ایشتوان نایرش » مجارستانی (اینتر ـ 26 گل) رسید. اما اقتدار باشگاه تورینو حفظ شد.  

این تیم یك بار بالاتر از میلان و یووه و دربار دوم بالاتر از اینتر و میلان فاتح لیگ شد و با 4 قهرمانی در آستانه تكرار ركورد یووه قرار گرفت. اما...

سانحه هوایی «سوپرگا» موجب مرگ بسیاری از ستارگان تورینو شد و شكوه این تیم نیز به سرآمد!

* یووه، میلان یا اینتر؟

دهه 50 میلادی منحصر به سه بزرگ راه راه پوش فوتبال ایتالیا بود و این تیم‌ها در طول 13 سال 12 بار فاتح سری A شدند! در این بین تیم میلان عناوینی كمتری نسبت به دو بزرگ دیگر در اختیار داشت. اما استفاده میلان از سه ستاره سوئدی، كفه ترازو را به نفع تیم سنگین كرد. «گونار نورداهل» مهاجم اول میلان از سال 1949 تا 1955 و در شش لیگ متوالی، 5 بار عنوان آقای گلی را به خود اختصاص داد. او این افتخار را با 35، 34، 26، 23 و 26 گل كسب كرد و تنها در سال 1952 «یان‌هانسن» بازیكن دانماركی یوونتوس از او پیشی گرفت.

سه تیم برتر این فصل‌ها نیز قدرت‌های ذكر شده بودند. یووه، میلان، اینتر(1950) میلان، اینتر، یووه (1951) یووه، میلان، اینتر (1952) اینتر، یووه، میلان(1953و1954) عناوین اول تا سوم را به خود اختصاص دادند و به دیگر تیمها مجال نفس كشیدن هم ندادند!