فینال های جام حذفی انگلیس؛ استون ویلا و ساندرلند(1913)

مهدی زارعی- اتحادیه فوتبال انگلیس در جلسه 19 جولای 1912 تصویب كرد كه از این پس همواره در صورت لزوم در مسابقات فینال نیز وقت اضافی برگزار گردد. تا آن زمان اولین فینال تنها در 90 دقیقه برگزار می شد و تنها در مسابقه تکراری فینال بود که سی دقیقه اضافی در نظر گرفته می شد.

در این فصل هر دو تیم فینالیست جام حذفی در لیگ 86 گل به ثمر رسانده بودند. اما این ساندرلند بود که سرانجام با 54 امتیاز بالاتر از استون ویلای 50 امتیازی قهرمان لیگ شد. اما این بار قرار بود جای  تیمهای قهرمان و نایب قهرمان عوض شود. هر دو تیم با ماشین گلزنی قدرتمند خود در جام حذفی حضور یافتند. ساندرلند در گام نخست 6 گل به کلاپتون اورینت زد و استون ویلا در سه مرحله متوالی صاحب برد(5-0) در برابر سه تیم وستهام، کریستال پالاس و برادفورد پارک شد! تنها در یک چهارم نهایی بود که کار ساندرلند مقابل نیوکاسل گره خورد و دو بار بااین تیم به نتایج(0-0) و (2-2) دست پیدا کرد. نیمه نهایی این تیم مقابل برنلی نیز با تساوی(0-0) خاتمه یافت و ساندرلند در مسابقه دوم(3-2) برنده شد. در دیدار فینال، حضور 121919 تماشاگر نشان از روزهای خوش فوتبال جزیره می‌داد.

در فینال پرماجرای دو تیم، چارلی تامسون از ساندرلند و هری همپتون از ویلا بارها با هم درگیر شدند و سرانجام با پایان مسابقه قرار شد هر دو بازیکن یک ماه از فصل بعد فوتبال را با محرومیت مواجه شوند.

در این مسابقه ویلا یک بار صاحب ضربه پنالتی شد. اما این ضربه توسط چارلی والاس به هدر رفت. اتفاقی بی سابقه که پس از آن هم تا 75 سال بعد در فینالهای جام حذفی تکرار نشد. البته در ادامه مسابقه والاس جبران کرد و با پاس او بود که تامی باربر موفق شد تنها گل مسابقه را به ثمر برساند. همین یک گل کافی بود تا پنجمین قهرمانی ویلا در رقابتها رقم خورده و این تیم در کنار واندررز و بلکبرن به پرافتخارترین تیم تاریخ مسابقات بدل شود.

ویلا در پنج دور ابتایی، پنج پیروزی كسب كرد و با کسب ششمین برد خود در فینال، در مجموع 20 گل زد و تنها یك گل دریافت كرد!

از دیگر اتفاقات عجیب مسابقه، تصمیم آقای آدامز داور مسابقه بود. این داور اهل ناتینگهام مجموعا 17 دقیقه وقت تلف شده اعلام کرد و با این تصمیم عجیب در پایان مسابقه با محرومیت مواجه شد.