تیمی که در فینال، حریف خود را شش تایی کرد!

مهدی زارعی- وقتی دو تیم بری و دربی کانتی به فینال سی و دومین دوره جام حذفی انگلیس رسیدند، باز هم مشکل یک سال قبل تکرار شد. هر دو تیم معمولاً پیراهن سفید و شورت آبی می پوشیدند، به همین خاطر در مورد اینکه چه تیمی باید لباس خود را عوض کند، توافق بین دو تیم مورد نیاز بود، اما هر دو باشگاه ادعا داشتند که اولویت انتخاب با خودشان است. این موضوع به اتحادیه فوتبال انگلیس ارجاع شد. اما اتحادیه حاضر به دخالت در این امر نشد. سرانجام وقتی دو باشگاه نتوانستند به توافقی برسند، به این نتیجه رسیدند که هیچ یک از آن ها پیراهن اصلی خود را نپوشند. به این ترتیب بری با پیراهن‌های آبی آسمانی و شورت آبی سرمه‌ای و دربی با پیراهن‌های قرمز و شورت سیاه در فینال حضور یافتند.

قرار بود فینال روز شنبه 18 آوریل 1903 برگزار شود. از بعد از ظهر جمعه تا صبح شنبه در روز مسابقه، هفت قطار ویژه از دو ایستگاه بری واقع در خیابانهای ناوسلی و بولتون، به سمت ورزشگاه کریستال پالاس حرکت کردند. مسافران این قطارها، حدود 2000 نفر از هواداران بری را تشکیل می دادند و هزاران نفر نیز از دربی راهی محل مسابقه شدند.

به این ترتیب 79 قطار ویژه از نقاط مختلف سراسر انگلستان به لندن رفتند. تمام ایستگاه‌های راه‌آهن در پایتخت به خوبی مجهز شده بودند؛ از جمله در سنت پانکراس، سه اتاق ویژه برای طرفداران با حدود 40 بشکه آبجو، 200 جعبه بطری آبجو و مقدار زیادی ویسکی در نظر گرفته شده بود؛ هوادارانی که عمدتا کارگر بودند و از این نوشیدنی ها زیادی استفاده می کردند.

دربی با نگرانی وارد زمین شد. استیو بلومر بهترین مهاجم این تیم اعلام کرده بود که به دلیل مصدومیت، آمادگی بازی ندارد، اما جک فرایر دروازه بان تیم به هر شکل ممکن در میدان حضور پیدا کرد و حاضر نشد جای خود را به فرانک دیویس بدهد که هرگز در چنین سطحی بازی نکرده بود کنار بیاید. دربی تا ماه مارس، در شرایط ایده آلی قرار داشت و به همین خاطر بخت بیشتری برای قهرمانی داشت. در مقابل، بری هیچ غایبی در تیم خود نداشت و می‌توانست یازده گزینه مورد نظر خود را وارد میدان کند، از جمله شش بازیکنی که سه سال قبل جام حذفی را برده بودند: جو لیمینگ، پلانت، ریچاردز، جورج راس، ساگار و ویلی وود.

روزنامه محلی بری تایمز در گزارش این بازی نوشت: عکاسان زیادی در کنار زمین حضور داشتند و یک سینماتوگراف نیز در بالای یکی از جایگاهها نصب شده بود. تیم ها به طور جداگانه به زمین آمدند. در حالی که غرش هواداران بری از هواداران دربی بیشتر به گوش می رسید. این روزنامه نوشت: "به طرز عجیبی" بازی در ساعت 3:27 بعد از ظهر آغاز شد.

بری که در نیمه نهایی(3-0) استون ویلا را شکست داده بود، 6 گل در فینال به ثمر رسید تا مقتدرانه‌ترین پیروزی در تاریخ فینالهای F.A.cup رقم بخورد. این تیم برای قهرمانی هر پنج مسابقه خود را با پیروزی پشت سر نهاد و حتی یك گل هم دریافت نكرد! بری در مراحل نخست جام مقابل ولوور همپتون، شفیلد یونایتد و ناتس کانتی هم با نتیجه مشابه(1-0) پیروز شده بود.