دیدارهای خاطره انگیز منچستر یونایتد و لیورپول؛ فینال 1996

مهدی زارعی- مسابقه ساعت 15 آغاز می شد و وقتی بازیکنان دو تیم با لباس های رسمی خود وارد ورزشگاه شدند، تماشاگران شاهد یک نمایش مد در زمین بودند. لیورپولی ها با کت و شلوار سفید، پیراهن های کرم مارک امپوریو آرمانی، کراوات های راه راه قرمز و سفید و کفش های سفید گوچی وارد میدان شدند. مارکی که به تازگی با دیوید جیمز دروازه بان لیورپول قرارداد تجاری امضا کرده بود.

از طرف دیگر یونایتدی ها کت و شلوار سنتی نیروی دریایی را به تن داشتند که شامل یک جلیقه دگمه دار کامل و کراوات راه راه سیاه و سفید بود. یک گل میخک قرمز هم روی کت تیره رنگ منچستری ها به چشم می خورد. تقابل جوان های لیورپولی همچون استیو مک منمن، رابی فاولر و جیمی ردنپ- که ملقب به گروه اسپایز بویز بودند- با جوانان یونایتدی از جمله دیوید بکهام، گری و فیلیپ نویل، رایان گیگز و پل اسکولز این فشن شو را جذاب می کرد؛ به جذابیت مسابقه دو تیم.

لیورپولی ها برای رسیدن به فینال جام حذفی کار خود را از 6 ژانویه 1996 با برتری(7-0) در برابر راچدیل آغاز کردند و دوازده روز بعد، در خانه شروزبری تاون(4-0) پیروز شدند. در فوریه(2-1) چارلتون را در آنفیلد از پیش رو برداشتند و پس از تساوی(0-0) در زمین لیدز، (3-0) در مسابقه تکراری این تیم را از پیش رو برداشتند. استون ویلا هم در نیمه نهایی با همین نتیجه مغلوب شد و لیورپول با برتری در این مسابقه که در اولدترافورد برگزار شد، پای به فینال ومبلی گذاشت.

اما منچستر یونایتد در راه فینال کار را با توقف خانگی(2-2) مقابل ساندرلند آغاز کرد و پس از برد(2-1) در خانه حریف، راهی دور چهارم جام شد؛ ردینگ با دریافت 3 گل مقابل این تیم از جام کنار رفت و نوبت به دیدار خانگی مقابل منچستر سیتی و برتری(2-1) در برابر رقیب همشهری بود. بعد از برتری(2-0) مقابل ساوتهمپتون، یونایتد برای برگزاری مسابقه نیمه نهایی راهی ویلاپارک شد و با وجود شکست در نیمه اول، به لطف بازگشت ابتدایی نیمه دوم(2-1) پیروز و حریف لیورپول در فینال شد.

شاگردان روی ایونز ساختار بریتانیایی خود را حفظ کرده بودند، به طوری که در ترکیب این تیم تنها فیل باب و جیسون مک اتیِر ایرلندی بودند و در طول مسابقه هم ایان راش ولزی به ترکیب تمام انگلیسی تیم اضافه شد. در مقابل، شاگردان آلکس فرگوسن علاوه بر دو ایرلندی( دنیس ایروین و روی کین) و یک ولزی( رایان گیگز)، دو چهره غیر بریتانیایی را نیز در ترکیب خود می دیدند. پیتر اشمایکل دانمارکی و اریک کانتونای فرانسوی. مردی که عبارت God is back درباره بازگشت او پس از پایان محرومیت طولانی مدتش توسط هواداران یونایتدی ساخته شد و او بود که عامل اصلی قهرمان یونایتد در لیگ برتر آن سال لقب گرفت. همین بازیکن بود که سرنوشت فینال را در دقیقه 85 رقم زد؛ روی یک کرنر و دفع ناقص دیوید جیمز سنگربان لیورپول، کانتونا با ضربه ای دقیق از بین انبوه بازیکنان دو تیم، گل پیروزی یونایتد را به ثمر رساند تا شیاطین سرخ آن فصل را دبل به پایان برسانند.

این آخرین بازی ایان راش برای لیورپول بود و او با 346 گل زده باشگاه خود را ترک کرد و راهی لیدزیونایتد شد. در سوی دیگر میدان، لی شارپ هم بعد از هشت سال از یونایتد جدا و در لیدز، همبازی ایان راش گردید.