بدترین نقطه دنیا برای میزبانی جام جهانی فوتبال!

مهدی زارعی- مسابقات جام جهانی 1970 تفاوتی عمده با رقابت های پیش از آن داشت. اگر در مسابقات جام جهانی 1966 شبکه بی بی سی مسابقات را به صورت 90 دقیقه ای و به شکل سیاه و سفید به مردم نشان می داد( آن هم بدون تکرار صحنه های آهسته از اتفاقات مهم مسابقه)، در مسابقات 1970، در کنار زمین دوربین هایی قرار داشتند که بی شباهت به توپ های جنگی نداشتند. اما به لطف همین دوربین ها بود که مسابقات به صورت رنگی پخش شد. همچنین با قرار دادن دو دوربین در پشت دروازه ها برای اولین بار تماشاگران از زوایایی غیر از زاویه مرسوم مسابقات را دیدند. پخش صحنه های آهسته لحظات حساس و همچنین نوشته شدن اسم بازیکنان در روی تصویر، از جمله اتفاقات بی سابقه در تاریخ جام جهانی بود. با این وجود رسانه ها برای اراده چنین خدماتی، کم سود نکرده بودند...

1970؛ چرا مکزیک؟

در کتاب تاریخ فوتبال و جام جهانی نوشته مرحوم مهدی اسداللهی- خبرنگار اختصاصی کیهان ورزشی در این مسابقات- درباره بازیها چنین نوشته شد:

در سال 1968 دولت مکزیک با اشاره و کمک ایالات متحده خواهان برگزاری بازیهای المپیک شد و موفقیت یافت. این در حالی بود که اندکی قبل از آغاز مسابقات شورش دانشجویان با شدت هرچه تمام در پایتخت این کشور سرکوب شد و برابر آمار دولتی 320 نفر کشته شدند. مکزیک با وجود این شورش خونین، بازیهای المپیک را برگزار کرد و از نقطه نظر اداری و اجرایی نمره قبولی گرفت و حتی بسیاری این کشور را از لحاظ میزبانی عالی شمردند.

در این راه شرکت های خبررسانی امریکایی دخالت تام داشتند و برای پخش مسابقات بهایی پرداختند که مشکلات برگزاری را کاهش داد. با برآوردی که کارشناسان مالی نمودند معلوم شد که درآمد از راه تبلیغ و خرید اجازه پخش بازیها و همچنین درآمد مسابقات پاسخگوی نیازهای وسیع آن نمی شود.

در حالی که برگزاری مسابقات جام جهانی 1966 انگلیس بدون این مسایل نیز سود مناسب داشت. بدین روی مکزیک با همکاری و پشتیبانی شرکت های خبرپراکنی خواستار برگزاری جام جهانی 1970 شده در این امر نیز توفیق یافت. دلایل ارائه شده از سوی این کشور منطقی به نظر می رسید. از جمله این که با تحمل هزینه بازسازی ورزشگاهها و نصب دستگاههای نور و صوت برای بازیهای المپیک 1968 آیا جای افسوس نخواهد بود که این همه امکانات بیکار بماند و هزینه هایی که صرف شده روی دوش مردم سنگینی کند؟ آیا در حالی که امریکای جنوبی تا آن زمان 3 بار و اروپا 5 بار برگزار کننده جام جهانی بوده اند، این حق کشورهای امریکای شمالی و مرکزی نیست که یک بار چنین کاری را انجام دهند؟ رقم پیشنهادی شرکت های خبرپراکنی ایالات متحده که تنها حاضر بودند به شرط برگزاری جام در مکزیک، تعهد خود را پرداخت کنند، نقطه قوت دلایل مکزیکی ها بود.

شرایط هولناک مکزیک برای ورزشکاران

البته شرایط مکزیک به گونه ای بود که هر شرکت کننده در آن بازیها( 1968) از شرایط آب و هوا و ارتفاع آن از سطح دریا دچار ناراحتی شده بود. شهر مکزیکو حدود دو هزار و سیصدمتر از سطح دریا ارتفاع داشت و ارتفاع شهرهای پوئبلا و تولوکا بیش از بود و هوای بقیه کشور گرم و سوزان. مکزیک از خطظ استوا 15 تا 35 درجه عرض شمالی دامن گسترده است و بدین روی از مناطق گرم به شمار می رود ولی از دو سو با دریای کارائیب و اقیانوس اطلس محصور است. بخش های بلند مرطوب و قسمت های بیابانی گرم و خشک است. سه شهر مکزیکو، پوئبلا و تولوکا در دو سوی کوه آزتک، تابستان گرم و مرطوب داشته، تنفس را مشکل می کنند. بلندی، گرما( تا 35 درجه) و رطوبت( تا 90 درجه)  برای زندگی و تنفس شرایط را دشوار می سازد.

در عین حال چون رطوبت کاهش یابد هوای خشک و کوهستانی آزاردهنده می شود. چنان است که هر مسافری معمولا بعد از یک هفته اقامت گرفتار انواع مشکلات تنفس و سرماخوردگی یا گرمازدگی می شود. در فصل تابستان گاه باران های استوایی به مدت نیم ساعت شتابان می بارد و سپس بر اثر گرما چنان بخار برمی خیزد که خفقان آور می شود.  زیرا به فوریت ابرها پراکنده و خورشید با تابش خود، شهرهای یاد شده را چون گرمابه بخار غیرقابل تحمل می کند.

جام جهانی 1970 در چنین شرایطی برگزار شد.