اولین جام میلیاردهای لیگ برتر چگونه به دست آمد؟

مهدی زارعی- تیم نیوکاسل تا سال 1910 هرگز قهرمانی جام حذفی را به دست نیاورده بود. این تیم در آن سال در حالی موفق به حضور در فینال شد که رقیب این تیم بارنزلی در آن فصل در دسته دوم حضور داشت و در جدول 20 تیمی این مسابقات عنوانی بهتر از نهم به دست نیاورد. با این حال، هر دو تیم در یک مساله وجه اشتراک داشتند؛ قرعه مناسب به کمک آنها آمد به طوری که برای صعود به مراحل بعد تمامی بردهای نیوکاسل در خانه به دست آمد. بارنزلی هم فقط یک بار در خارج از خانه صاحب برد شد.

بارنزلی تنها در دور نخست بازی اول خود را در خانه بلکپول برگزار کرد که پس از تساوی(1-1)، برای برگزاری مسابقه تکراری راهی خانه خود شد و (6-0) به برتری دست یافت. این تیم سپس در خانه بریستول(4-0) پیروز شد و آن گاه بعد از یک تساوی بدون گل،(3-0) اورتون را در مسابقه تکراری شکست داد.

نیوکاسل هم در دور نخست در خانه استوک(1-1) مساوی کرد و آن گاه بردهای خانگی این تیم شروع شد. (2-1) برابر استوک، (4-0) مقابل فولام، (3-1) بر بلکبرن، (3-0) مقابل لستر و (2-0) در مقابل سوئیندون تاون.

در روز فینال، 77747 نفر در کریستال پالاس گرد آمدند تا شاهد برد آسان نیوکاسلی باشند که آن سال در لیگ جهارم شد. اما شرایط مسابقه متفاوت بود و هرچند گل آلبرت شپرد به دلیل آفساید مردود اعلام شد، ولی بارنزلی آشکارا بهتر بود و تحسین خبرنگار نشریه منچستر گاردین را برانگیخت. از دید این نشریه نیوکاسل با فکر و به صورت هوشمندانه کار می کردند و بازیکنان بارنزلی بازی فداکارانه ای انجام می دادند. به طوری که یک بازیکن مامور مهار نفر مقابل خود بود و دیگری برای توپ تلاش می کرد. اما سرانجام نیوکاسل در دقیقه 83 گل تساوی را به ثمر رساند تا کار به مسابقه تکراری کشیده شود.

دیدار تکراری در ورزشگاه گودیسون پارک اورتون برگزار شد. با توجه به برد نیمه نهایی بارنزلی مقابل اورتون، جو ورزشگاه به ضرر بارنزلی بود. بارش شدید باران هم زمین را سنگین و کار را برای دو تیم دشوار ساخت. قبل از سوت آغاز مسابقه جمعیت انبوهی به داخل زمین ریختند اما توسط پلیس به خارج از زمین فرستاده شدند. در طول مسابقه هم 200 تا 300 نفر وارد زمین شدند ولی حتی ورود این نفرات هم موجب وقفه در برگزاری مسابقه نشد. پس از تساوی (1ـ1) دو تیم در فینال نخست، نیوکاسل این بار با دو گل شپرد، حریف سرخپوش خود را (2ـ0) شكست داد و فاتح جام شد. جامی كه تا اواخر دهه بیست میلادی در بین اكثریت فوتبالدوستان جزیره با نام جام انگلیسی (The English Cup) مشهور بود. جام قرمانی توسط لرد دربی و مدال قهرمانان توسط بانوی شهردار لیورپول اهدا شد. آقای اسمیت نماینده مجلس بارنزلی هم دقایقی سخنرانی کرد. اما جمعیتی که بیشتر زمین را اشغال کرده بودند، با هیاهو و هیجان خود، عملا مانع شنیده شدن صحبتهای اسمیت شدند.