زمان مطالعه: 3 دقیقه
آلسیدس گیگیا و وادار کردن 200 هزار تماشاگر ماراکانا به سکوت

آلسیدس گیگیا و وادار کردن 200 هزار تماشاگر ماراکانا به سکوت

بازیكن تیم‌ملی اروگوئه در جام‌جهانی 1950 در كشور برزیل یکی از ماندگارترین گلهای تاریخ جام جهانی را به نام خود ثبت کرده است.

مهدی زارعی- آلسیدس ادگاردو گیگیا كه متولد 22 دسامبر 1926 بود، برای اولین بار در سال 1950 پیراهن تیم‌ملی كشورش را به تن كرد و به عنوان مهاجم سمت راست تیم كشورش در برابر بولیوی، اسپانیا، سوئد و برزیل گلزنی كرد. با این گلها او اولین بازیكن در تاریخ جام‌جهانی شد كه در تمام مسابقات تیمش گلزنی كرده است.

اما مشهورترین گل او، آخرین گلی بود که برای سلسته به ثمر رساند.  گل او به برزیل موجب شد تا اروگوئه (2ـ1) پیروز شده و قهرمانی را از پیش روی 200 هزار تماشاگر برزیلی، از تیم‌ملی این كشور گرفته و به اروگوئه ببرد! گیگیا درباره این گل خود بعدها گفت:

ما سه نفر بودیم با آرزو، هدف و حركتی مشابه و همین حركت، استادیوم ماراكانا را خاموش كرد. فرانك سیناترا، پاپ‌ژان پل دوم و من تنها کسانی بودیم که توانستیم کل این استادیوم را به سکوت وادار کنیم.

اما گیگیا به خاطر ناامید کردن این تعداد هوادار برزیلی، هیچ گاه احساس گناه نکرد؟ او توضیح می دهد:

سکوت را به یاد می آورم و بعداً برای هواداران برزیلی که مسابقه را از نزدیک می دیدند، متاسف شدم، اما اولین چیزی که بعد از به ثمر رسیدن گل به آن فکر کردم خانواده و دوستانم بودند و این که گل من و برتری اروگوئه چه مفهوم و چه احساسی برای آنها خواهد داشت.

آیا این احساس همواره با او ماند؟

البته مدام به تماشاگرانی فکر می‌کردم که باخت برزیل را از نزدیک دیدند. اما اکنون همان احساس گذشته و احساس گناه سابق را ندارم. احساس آرامش بیشتری می کنم و اگر بخواهم صادقانه بگویم، نمی‌خواهم زیاد به آن روز فکر کنم.

به هر حال گل گیگیا سبب شد که مردم برزیل از مواسیر باربوسا دروازه بان سیاهپوست برزیل به عنوان مقصر شکست یاد کنند و او به مدت 50 سال با بدترین برخوردها روبه رو شود. گیگیا به هیچ عنوان دروازه بان حریف را مقصر شکست برزیل نمی داند:

بسیاری از مردم، مرا قهرمان نامیدند، اما من تنها قهرمان آن مسابقه نبودم، همانطور که باربوسا تنها مسئول شکست برزیل نبود. تنها 11 فوتبالیست در مقابل 11 بازیکن دیگر قرار گرفتند و من خوش شانس بودم که گل پیروزی را زدم. همین.

آلسیدس ادامه داد:

 دروازه بان ها هیچ گاه مورد استقبال هواداران قرار نمی گیرند. شما به عنوان دروازه بان می توانید در طول یک مسابقه خوب کار کنید، اما وقتی یک گل بخورید، هواداران شما را مقصر آن گل می دانند. در لحظه گل ، مامور مستقیم مهار من، نتوانست مهارم کند، اما چرا او را سرزنش نکردند؟ باربوسا هم تا سال 2000 و زمان مرگ خود، با ناسپاسی مردم برزیل رو به رو شد. 

جالب اینجاست كه گیگیا در مجموع 12 بار برای تیم‌ملی كشورش مسابقه داد و به جز این چهار گل، دیگر گل نزد!! آخرین بازی ملی او برای اروگوئه در سال 1952 بود. یک سال بعد او باشگاه پنارول را بعد از پنج سال و به ثمر رساندن 26 گل در 169 مسابقه ترک کرد و راهی ایتالیا و باشگاه رم شد. جایی که هشت فصل در آن بازی کرد و پس از آن نیز یک فصل را در میلان توپ زد.  او در رم قهرمانی جام مکاره اروپا 61-60 و در میلان اسکودتوی 62-61 را به دست آورد؛ در حالی که تنها در چهار بازی لیگ برای میلان بازی کرد.

AS Roma - Alcides Ghiggia.jpg

وی پس از رفتن به ایتالیا، در طول سال‌های 1957 تا 1959 در پنج مسابقه برای تیم‌ملی ایتالیا مسابقه داد و یك گل نیز زد. با این حال درباره این دوران چنین یاد می کند:

افتخار بازی در تیمی که مال من نبود!

به این ترتیب آلسیدس ترجیح داد پس از آن به زادگاه خود و تیم دانوبیو بازگردد و پنج سال پایانی فوتبال خود را در این تیم بازی کند. او در سال 1967 و در 41 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد.

چهار دهه بعد و در مراسم افتتاحیه جام‌جهانی 2006 (آلمان) كه نهم ژوئن آن سال در مونیخ برگزار شد، این فوتبالیست پیرترین بازیكنی بود كه در این مراسم حضور داشت.

سه سال بعد روزی باشکوه برای گیگیا رقم خورد. روز 29 دسامبر 2009، برزیلی با گرفتن مراسمی در یادبود گل تعیین کننده گیگیا در جام جهانی 1950، از او دعوت و تقدیر به عمل آوردند. گیگیا تقریباً 60 سال بعد از قهرمانی در جام جهانی، مجددا به مناسبت کسب این افتخار به استادیوم ماراکانا بازگشت و پاهای خود را در قالبی گذاشت تا در کنار بزرگانی از جمله پله برزیلی، اوزه بیو پرتغالی و فرانتس بکن باوئر آلمانی در پیاده روی مشاهیر ماراکانا جای پای خود را ثبت کند. گیگیا بسیار احساساتی شد و از برزیلی ها به خاطر استقبال گرم و قدردانی از او تشکر کرد، حتی با این وجود که بازی پایانی سال 1950 ناامید کننده ترین بازی در تاریخ فوتبال برزیل نامیده می شود. این پاداشی بود برای مردی که همواره معتقد بود در کشور خودش نادیده گرفته شده و فقیرترین عضو تیمی بود که آن افتخار تاریخی را برای اروگوئه به ارمغان آورد.

گیگیا در 16 جولای 2015 در مونته ویدئو از دنیا رفت؛ 65 سال پس از گلزنی در ماراکانا و دقیقا در همان روز!

 

نظر خود را درباره «آلسیدس گیگیا و وادار کردن 200 هزار تماشاگر ماراکانا به سکوت» در کادر زیر بنویسید :
لطفا شرایط و ضوابط استفاده از سایت آسمونی را مطالعه نمایید
ارزیابی مهاجرت
: برای دریافت مشاوره درباره آلسیدس گیگیا و وادار کردن 200 هزار تماشاگر ماراکانا به سکوت فرم زیر را تکمیل کنید

هزینه مشاوره ۳۰ هزار تومان می باشد

پاسخ مشاوره شما ظرف 1 روز کاری در پنل شما درج می شود و پیامک دریافت می کنید


دسته بندی های وب سایت آسمونی

آسمونی شامل بخش های متنوعی است که هر کدام از آنها شامل دنیایی از مقالات و اطلاعات کاربردی می باشند، شما با ورود به هر کدام از دسته بندی های مجله اینترنتی آسمونی می توانید به زیردسته های موجود در آن دسترسی پیدا کنید، برای مثال در دسته فیلم و سینما؛ گزینه هایی مثل نقد فیلم، معرفی فیلم ایرانی، فیلم بین الملل، انیمیشن و کارتون و چندین بخش دیگر قرار دارد، یا بخش سلامت وب سایت شامل بخش هایی همچون روانشناسی، طب سنتی، نکات تغذیه و تناسب اندام می باشد.